1 Şubat 2010 Pazartesi

İstanbul’un yeni yılı

İstanbul şehri, koluna taktığı yeni bir pırpırla bir üst rütbeden kucakladı 2010'u. Yağmurlu, soğuk bir Ocak akşamı, gökyüzü Çin icadı havai
fişeklerle kutsanırken, 2010 Avrupa Kültür Başkenti kutlamaları, İstanbul'un yedi noktasından yapılan kültür taaruzu ile başladı. Resmi açılışın yapıldığı Haliç Kongre Merkezi'nde Yekta Kara'nın sanat yönetmenliğini yaptığı “İstanbul'un Büyüsü” (sadece davetliler ve protokol içindi) ve Sultanahmet Meydanı'nda Mercan Dede konserleri gerçekten çok olumluydu ama ya Taksim Meydanı'nda Tarkan konserine ne demeli... Meydanda yapılamayan yılbaşı kutlamalarının 16 gün ileriye kaydırılmış bir versiyonu muydu acaba... Tarkan elbette pop müziğinin dünyaca tanınan önemli bir kişiliğidir ama binlerce yıllık tarihi olan bir şehrin Avrupa Kültür Başkenti olduğunun iddia edildiği gün İstanbul'un namusu sayılan -ama coşkulu(!) yılbaşı kutlamalarından acı 1 Mayıs mitingine kadar, en büyük namussuzluklara da sahne olmuştur- bu önemli meydanda büyük bir klasik müzik orkestrası ve koro ile Dede Efendi'den Beethoven'a, belirli bir mantık doğrultusunda seçilmiş eserlerden oluşan görkemli bir konser gerçekleştirilseydi, yurtdışından bir-iki ünlü solistin de katılımı ve belki de yapılacak yayın anlaşmalarıyla tüm dünyada izlenseydi fena mı olurdu. İstanbul için büyük bir fırsat kaçırıldı; belki bu konsere Tarkan'a gelen izleyici gelmeyebilirdi ama İstanbul gibi bir şehre kanımca böyle bir etkinlik daha çok yakışırdı.

Videodan izlediğim ve tadına doyamadığım bir konser vardır, Taksim'de de hep böyle bir etkinlik hayal etmişimdir. Bach'ın 250. Ölüm Yıldönümü nedeniyle Leipzig'te Marketplace'de 2000 yılında yağmur altında verilen 24 Saat Bach konserini hiç unutmadım. Alanı dolduran binlerce insan, iki farklı sahnede yer alan dünyanın ünlü klasik müzisyenlerini, orkestralarını ve caz sanatçılarının birlikte yaptığı inanılmaz kutlamayı coşku içinde izliyorlardı. Bu etkinlikte Bach'ın onlarca eserinin birbirinden ilginç ve çarpıcı yorumları yapılmıştı. Bach'ın müziği ve yarattığı atmosfer o kadar büyüleciydi ki, yağmur o gün kimseyi ıslatmamıştı.

Tarkan sahne almıştı ama, 2010 Kültür Başkenti'nin mağdurları da vardı: Bugune kadar duyduğum en iyi fotoğraf projelerinden biri olan, projelerin adamı Nuri Kaya tarafından büyük maddi ve manevi çabalar sonucunda oluşturulan, yaklaşık beş yıldır üzerine çalışılan “Kör Fotoğrafçılar Projesi”, söz verildiği halde gerekli desteği alamıyordu. Ve Nuri Kaya'nın bu konu ile ilgili önemli iddiaları vardı. Bu yüzden AKBA'nın tanıtım toplantısında takım elbisesini ansızın çıkararak ve üzerinde -yorumlanmış- İstanbul 2010 yazan tişörtü ile kalarak durumu protesto etti.

İstanbul'a, 2003 yılında Avrupa Kültür Başkenti olan Graz şehri'ndeki Mur Nehri’nin üzerinde müthiş bir çelik konstrüksiyon ve mimarlık harikası olan Mur Adası inşa edilmeyebilir ama, daha prestijli bir şeyler görmek İstanbul'un bütün dertlerini çeken ve aynı zamanda dünya vatandaşı olan insanların da hakkıdır diye düşünüyorum. Üstelik, tüm zamanların en büyük bütçesi 2010 Avrupa Kültür Başkenti İstanbul için harcanıyor. Bunun ciddi bir kısmının da İstanbul'da yaşayan vatandaşlardan kesildiğini hepimiz biliyoruz.

Ama hepsinden önemlisi İstanbul'un tarihi bir kültür şehrine yakışan bir opera binası, konser salonu ve bir kültür kompleksi hâlâ yok. Biz de Taksim Meydanı'nda verilen pop konserleri ile yetiniyoruz. İşte o yüzden, ben de yağmurun sulu kara çevirdiği o soğuk İstanbul gecesinde, havai fişekler tıpkı ömrümüz ve eski iktidarlar gibi önce yanıp ardından da sönerken İstanbul Modern'de Sarkis sergisini bir kez daha gezmeyi ve müzedeki hayalet gibi serginin labirentlerinde saatlerce kaybolmayı yeğledim.

0 yorum:

Yorum Gönder